Ավանդական կարծիքը, թե HR մասնագետներին հաջողակ լինելու համար անհրաժեշտ է տարիների փորձ, ժամանակի հետ փոխվում է: Այսօրվա արագ փոփոխվող աշխարհում շատ երիտասարդներ աշխատանքի են գալիս տարբեր փորձառություններով, գիտելիքներով և թարմ հեռանկարներով: Չնայած դրան, որոշ ընկերություններ շարունակում են թերագնահատել երիտասարդ տաղանդների ներուժը, ինչը հանգեցնում է աշխատուժի բազմազանության և նորարարության բացակայությանը:
Որպես HR մասնագետ՝ չորս տարվա փորձով, ինձ հաճախ ասում էին, որ ես շատ երիտասարդ եմ որոշակի պաշտոնների համար դիմելու համար: Այս ընկալումը հատուկ չէ ինձ համար, քանի որ շատ երիտասարդ մասնագետներ բախվում են նմանատիպ մարտահրավերների: Ըստ Zippia 30 միլիոն պրոֆիլների տվյալների բազայի ՝ ԱՄՆ-ում HR մենեջերների միայն 28%-ն է 40-ից ցածր, իսկ միջին տարիքը 44-ն է: Այս միտումը եզակի չէ ԱՄՆ-ի համար և կարող է նկատվել նաև այլ երկրներում, այդ թվում՝ Հայաստանում:
Թեև ընկերությունների ղեկավարությունը կարող է մտածել, որ փորձը որոշիչ գործոն է HR մասնագետներ ընդունելիս, նրանք չեն կարողանում գիտակցել, որ պոտենցիալն ու կոմպետենցիան նույնքան կարևոր են: Ի տարբերություն նախորդ սերունդների, այսօրվա երիտասարդները սկսում են ավելի վաղ տարիքից մտածել իրենց կարիերայի և նպատակների մասին:
Այնուամենայնիվ, ընկերությունները շարունակում են անտեսել այս կարևոր գործոնը և փոխարենը կենտրոնանալ ոլորտում անհատի անցկացրած տարիների վրա: Այս մոտեցումը հանգեցնում է բազմազանության բացակայությանը՝ սահմանափակելով նորարարությունն ու աճը աշխատավայրում:
Ժամանակն է, որ ընկերությունները սկսեն գնահատել պոտենցիալն ու կոմպետենցիաները: Աշխատավայրում կատարելագործվելու ամենակարևոր հմտությունը սովորելու ունակությունն է՝ սեփական հմտություններն ու որակավորումները բարելավելու կարողությունը: Ընկերությունները պետք է սկսեն գնահատել այս հմտությունը աշխատանքի ընդունման գործընթացում, որպեսզի համոզվեն, որ նրանք աշխատանքի են ընդունում ամենապատրաստակամ և տաղանդավոր թեկնածուներին:
Աշխատանքի ընդունման գործընթացը չպետք է սահմանափակվի աշխատանքի նկարագրության արագ սովորելու ունակության պահանջով: Փոխարենը, ընկերությունները պետք է փորձեն թեստավորել այդ կոմպետենցիան տարբեր մեթոդների միջոցով, ինչպիսիք են դիտարկումը, թեստավորումը կամ դեպքերի ուսումնասիրությունը: Այս մեթոդները կօգնեն բացահայտել առավել գրագետտաղանդավոր անհատներին՝ անկախ տարիքից:
Ի վերջո, տարիքը պարզապես թիվ է: Ժամանակն է, որ ընկերությունները սկսեն հավատալ պոտենցիալին, արժեքներին և հմտություններին, երիտասարդ տաղանդներին աշխատանքի ընդունելիս: Դրանով նրանք կարող են ստեղծել բազմազան և նորարար աշխատուժ, որը երկարաժամկետ հեռանկարում կխթանի աճն ու հաջողությունը:
Հեղինակ՝ Մարիամ Աբրահամյան
