Նախ սկսենք շատ ավելի սկզբից՝ հասկանալու համար, թե ինչն է փոխվել մարքեթինգի և առհասարակ կոնտենտի ոլորտում։
21-րդ դարը համարվում է, արհեստական բանականության, ինտելեկտուալ աշխատողի և գիտելիքահեն տնտեսության դար, ինչը զգալիորեն տարբերվում է 20-րդ դարից՝ արդյունաբերության և մեխանիկական աշխատանքի փուլից։ Այսօրվա աշխարհում մենք ունենք ազատություն՝ ընտրելու մասնագիտություն, ուղղություն, տեղեկատվություն և ինքնարտահայտման ձև։
Այս անընդհատ փոփոխվող և զարգացող ժամանակաշրջանում փոփոխվել է նաև աշխատաշուկայի դինամիկան։ Վերլուծելով որոշ վիճակագրական տվյալներ՝ հստակ երևում է, որ մարքեթինգը դարձել է ամենացանկալի և պահանջված մասնագիտություններից մեկը։
Ըստ Staff.am-ի 2023–2024 թվականների տվյալների՝ մարքեթինգը Հայաստանի աշխատաշուկայում զբաղեցնում է 4-րդ հորիզոնականը՝ զիջելով միայն ֆինանսներին, վաճառքին և ծրագրավորմանը։
Մարքեթինգը ոչ միայն ցանկալի ոլորտ է, այլ նաև այն քիչ մասնագիտություններից, որտեղ կանայք առաջնորդող դիրքերում են։ Զարգացած երկրներում կանայք կազմում են մարքեթինգային ոլորտի մեծամասնությունը։ Թեև Հայաստանի վերաբերյալ տվյալներ չեն հրապարակվել, բայց զարգացած երկրներում հատկապես ԱՄՆ-ում 2023թ.-ի տվյալներով կանայք զբաղեցնում են այս ոլորտի 69.5%-ը։
Այս մեծ պահանջարկը պայմանավորված է նրանով, որ բիզնեսների գրեթե 100%-ը իրականացնում է որևէ տեսակի մարքեթինգային գործունեություն՝ ապրանքները կամ ծառայությունները զարգացնելու նպատակով։ Իհարկե, յուրաքանչյուր բիզնեսի մոտ մարքեթինգային բյուջեն և ռազմավարությունը տարբեր է։
Փոքր բիզնեսների՝ մոտ 50–60%-ն ունի ֆորմալ մարքեթինգային ռազմավարություն։
Միջին և խոշոր բիզնեսները՝ բյուջեի զգալի մասը հատկացնում են մարքեթինգին։
Սակայն այս պահանջարկի աճը բերել է մեկ այլ կարևոր խնդրի՝ տեղեկատվական աղմուկի։
Բոլորը զբաղվում են մարքեթինգով՝ հրապարակելով հսկայական քանակությամբ կոնտենտ սոցիալական հարթակներում։
Եվ հենց այստեղ է, որ վերջին երկու տարիների ընթացքում հաճախ հնչում է հետևյալ արտահայտությունը. «Կոնտենտը չի աշխատում»։
Ինչո՞ւ։ Տարբեր մասնագետներ տարբեր պատճառներ կներկայացնեն։ Բայց իմ փորձով և վերլուծությամբ՝ հիմնական պատճառներից մեկն այն է, որ կոնտենտը դարձել է միանման։
Այսօր գրեթե բոլոր ոլորտներում՝ լինի դա ՀՈՌԵԿԱ, նորաձևություն, ճարտարապետություն կամ շինարարություն, կոնտենտը գրեթե նույն տեսքն ունի։ Պատկերացրեք չորս տարբեր ռեստորանի գովազդային արշավ։ Եթե անունները հեռացնենք, դժվար թե տարբերենք՝ դրանք նույն ռեստորաննե՞րն են, թե՞ տարբեր։
Եվ սա դիտարկելի է նաև նորաձևության ոլորտում՝ նույն մոդելները, նույն ոճը, նույն տեքստերը։
Այս ամենը հաշվի առնելով կարող ենք մարքեթինգը համեմատել պարի հետ։
Երբ դու կատարում ես նույն շարժումները, ինչ բոլորը, կորցնում ես քո եզակիությունը և ձայնը։
Դու պետք է դառնաս քո սեփական բրենդի խորեոգրաֆը՝ ստեղծելով մի պարի լեզու, որը տարբերվում է մնացած բոլորից։
Գուցե այս տեսակետը հակասի այն մարքեթոլոգներին, ովքեր ասում են՝ «հետևիր թրենդներին»։ Թրենդներին հետևելը կարևոր է՝ հասկանալու համար տրամադրությունները և վարքագիծը։ Սակայն պարզապես թրենդին հետևելով՝ դու դառնում ես դրա կրողը։ Իսկ որպեսզի դառնաս թրենդի հիմնադիրը, պետք է ինքդ ստեղծես այն՝ հասկանալով մարդկանց վարքագիծը։
Պարի՛ր մարքեթինգում՝ ստեղծելով նոր շարժումներ, նոր ոճ, և վայելիր հետևորդներիդ հիացմունքը։
Դու կտեսնես, թե ինչպես են մարդիկ ձգտում միանալ քո պարին։ Եվ հենց այդ պահին քո կոնտենտը կսկսի աշխատել։
Սա վերաբերում է ոչ միայն բիզնեսին, այլև՝ անձի բրենդինգին։ Հաճախ անձնական էջերում ստեղծված կոնտենտը պարզապես արդեն գոյություն ունեցողի կրկնությունն է։ Իսկ մեր դարում այդ կրկնությունները այնքան շատ են, որ մարդիկ հոգնում են՝ տեսնելով նույնը տարբեր փաթեթավորմամբ։
Աշխարհը կարիք չունի մեկ այլ կրկնության։ Աշխարհը կարիք ունի եզակիության։
Եվ հենց քո եզակիությունն է քո ուժը։
Գտի՛ր քո ներքին ձայնը, սահմանի՛ր քո ոճը և ներկայացրու այն քո ձևով։
Հոդվածի հեղինակ` Կրիստինե Ուդումյան
DisruptHR Երևան 2025